سکوت محض و لبخند رفتن
سکوت از دل شلوغی می یاد یکی از دیالوگ های جرم کیمیایی بود.
اما سکوت محض از شلوغی محض ؟!! نه... می بایست خالص باشد ناب باشد آیا شلوغی ناب هم داریم؟!!! سکوتی که حتی خودت هم نباشی آن می شود سکوت محض!! مگر می شود این ذهن حراف را خاموش کرد.
و لبخندش... لبخندت به سمت رفتن و به سمت نیستن میل می کند...
این میل ناب است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر